وقتی صحبت از دویدن و پیاده روی می شود، کفش های پیاده روی مهمترین نیاز اینکار هستند. انتخاب و خرید بهترین کفش پیاده روی فرآیندی زمانبر است و نیاز به تحقیق و بررسی پیش از اقدام دارد، به خصوص اگر برای اولین بار قصد خرید این نوع کفش ورزشی را دارید. عوامل زیادی در انتخاب کفش مناسب پیاده روی موثر است، مواردی مانند وزن، سطوح تمرین، اهداف تمرین، ترجیحات شخصی، نوع پا و راه رفتن هر فرد که باید در هنگام خرید کفش پیاده روی جدید در نظر گرفته شوند.

اهمیت انتخاب درست کفش های پیاده روی

برخلاف ظاهر این کفش ها که مشابه سایر کفش های ورزشی می باشد، بهترین کفش های پیاده روی ویژگی های مخصوص این ورزش را داشته و نیاز به استفاده از کفش مناسب با توجه به محل و زمان پیاده روی، استفاده یا عدم استفاده از کفی، ضخامت جوراب و غیره دارد. اما انتخاب کفش پیاده روی مناسب مزایای زیادی به همراه دارد که مهمترین آنها جلوگیری از آسیب و بهبود کارایی در حین تمرین می باشند، با خرید کفش های نامناسب، بدن خود را مستعد درد و آسیب می کنید. یک جفت کفش پیاده روی مناسب می تواند به شما کمک کند تا در حین حرکت احساس راحتی داشته باشید و باعث افزایش توانایی شما برای ادامه پیاده روی خواهد شد. جالب است بدانید که کفش های مخصوص پیاده روی اورجینال بر اساس موارد مختلفی طراحی و تولید می شوند، به عنوان مثال زیره بر اساس سطح زمین ورزشی یا آسفالت خیابان ها، برای استفاده در فصول گرم یا سرد سال و رویه هایی مطابق شرایط محیطی در محیط مرطوب یا خشک.

همه انواع کفش های پیاده روی با هر ویژگی، دارای زیره های ضخیم و فوم مانند هستند که از ورود آسیب به پاها جلوگیری کنند، همچنین گردش هوای مناسب در این کفش ها نیز به دلیل تحرک بالا و ایجاد گرما بسیار مود توجه قرار گرفته است.

انواع کفش های پیاده روی

در درجه اول پنج نوع کفش پیاده روی وجود دارد که باید با آنها آشنا شوید، طبقه بندی کفش ها بر اساس ساختار، فرم و عملکرد آنهاست. هر نوع کفش پیاده روی اورجینال متفاوت است و برای اهداف مختلف طراحی شده، هم از نظر بیومکانیکی و هم از نظر تمرینی. انواع اصلی کفش های پیاده روی عبارتند از:

1. کفش سبک Lightweight Shoes

اگر تمرینات زیاد یا مسابقه دو سرعت انجام می دهید، به کفش های سبک وزن نیاز خواهید داشت. این کفش ها که به عنوان racing flat یا cross country spike نیز شناخته می شوند، برای تمرین های سرعتی، مانند دوی سرعت، اینتروال، فارتلک و رقابت ایده آل هستند. کفش های پیاده روی سبک وزن با فوم کمتر و ویژگی های زیرسازی کفی ساخته شده اند که امکان حرکت طبیعی و پویاتر را برای پا فراهم می کند. اما کفش سبک وزن یک نقطه ضعف نیز دارد؛ به طور کلی این کفش ها درجات جذب ضربه و زیرسازی یکسانی را با کفش های ورزشی معمولی که در دسته های خنثی یا پایدار طبقه بندی شده، ارائه نمی دهند. به همین دلیل است که آنها نباید برای آموزش عمومی استفاده شوند، اگر تازه شروع به پیاده روی تخصصی کرده اید نباید از این کفش ها استفاده کنید.

2. کفش تریل Trail Shoes

دوندگان تریل (مسیرهای طبیعی مانند جنگل یا کوه ها) باید بتوانند بر روی گل و لای، خاک، سنگ ها و سایر موانع جاده های بیرون شهر مانور دهند، بنابراین، آنها به بهترین ویژگی ها در پشتیبانی، پایداری و حفاظت نیاز دارند. کفش های پیاده روی تریل همانطور که از نام آن پیداست برای دویدن در مسیرهاس سخت طبیعی ساخته شده اند، این کفش ها برای سطوحی که موج دار هستند، از گل گرفته تا چمن، جاده خاکی و مسیرهای سخت طراحی شده اند. کفش های پیاده روی تریل را ترکیبی از کفش های دو و کفش های کوه نوردی در نظر بگیرید؛ آنها به طوری از اطراف مچ پا تا کف پا کشیده شده اند تا از پاهای شما در برابر تمام پستی و بلندی های موجود در زمین های ناهموار و صخره ای محافظت کنند. کفش های پیاده روی تریل همچنین برای کشش و کنترل بهتر روی سطوح نرم، اغلب ناهموار و لغزنده، چسبندگی عالی را فراهم می کنند که معمولاً از طریق زیره های پرحجم و لاستیک های چسبنده به دست می‌آید.

3. کفش های پایدار Stability Shoes

کفش پیاده روی پایدار معمولاً برای دوندگان با قوس معمولی یا عصبی در پا توصیه می شود، این ورزشکاران تمایل دارند به کفش هایی با ترکیب مناسبی از زیرسازی و ساپورت خوب نیاز داشته باشند. کفش های پیاده روی پایدار می توانند مفید باشند، زیرا می توانند با ارائه حمایت بیشتر از قوس و مچ پا در طول راه رفتن، به جلوگیری یا حداقل کاهش پرونیشن بیش از حد کمک کنند. (پرونیشن به زبان ساده به چرخش پا به سمت داخل هنگام ضربه اشاره دارد که در واقع بخشی از حرکت انسان است، اما پرونیشن بیش از حد ممکن است مشکل ساز باشد.)

4. کفش های کنترل حرکت Motion Control Shoes

همانطور که قبلا گفته شد، پرونیشن بخشی از حرکت طبیعی بدن است، اما برخی از افراد این کار را بیش از حد انجام می دهند، به همین دلیل ممکن است به یک جفت کفش برای محدود کردن یا حتی جلوگیری از این امر کمک کنند. کفش های پیاده روی کنترل حرکت معمولاً برای دوندگان با قوس کم و پرونیشن متوسط تا جدی (که عبارت است از چرخش بیش از حد پا به سمت داخل به دنبال ضربه) توصیه می شود. کفش های کنترل حرکت معمولاً سفت تر از دیگر کفش های پیاده روی هستند و با کفی پهن ساخته می شوند تا حرکت بیش از حد را در طول چرخه راه رفتن محدود کنند. این نوع کفش های پیاده روی همچنین برای افراد سنگین وزنی که به دنبال کفش هایی هستند که پایداری و دوام بالایی داشته باشد، ایده آل هستند.

5. کفش های بالشتکی Cushioned Shoes

به طور کلی، این کفش ها با بالشتک های اضافی برای داشتن حسی راحتی ساخته می شوند، اما بدون عناصر اصلاحی یا حمایتی زیادی. بیشتر کفش های پیاده روی بالشتکی با ویژگی های پراکندگی ضربه در قسمت زیره و کفی کفش (معمولاً در قسمت پاشنه یا جلو پا) ساخته میشوند. این کفش های پیاده روی معمولاً برای دوندگانی توصیه می شوند که پرونیشن کمی دارند و یا بدون آن هستند، زیرا هم جذب ضربه و هم محافظت را با پشتیبانی کمی یا بدون پشتیبانی اضافی در طول چرخه راه رفتن ارائه می کنند. به این نوع کفش های پیاده روی «کفش های خنثی» هم می‌گویند و به طور معمول برای دوندگان با قوس های بلند توصیه می شود.